Rematou esta primeira fase de actuación no sector S no castro de mosteiro de Cálago cuns resultados de grande relevancia para o pasado da vila. Nos traballos de escavación localizáronse os restos dunha tumba de inhumación, dos que conservamos a parte inferior nun bo estado de conservación. Trátanse das extremidades inferiores e parte dos osos das falanxes das mans que confirman a existencia dunha necrópole Tardoantiga ou Altomedieval ao S do castro de Cálago e próximo ao que sería a liña de costa en época antiga.
Con este achado confírmase a hipótese da existencia dunha necrópole na zona, adiantada o anterior ano, a raíz do achado de restos óseos humanos na zona por parte dun particular.
A tumba presenta a orientación clásica nestas fases, coa cabeza cara o oeste e os pés ao nacente. Para facer a tumba empregáronse laxes de granito fincadas verticalmente, adaptándose á orografía do terreo, con caída cara a liña de costa (oeste).
Non menos interesante resultou ser a localización de niveis galaicorromanos baixo a tumba, correspondentes a un muro de cachotería de granito con orientación NNW-SSE cun pavimento de xabre compactado no interior, así coma un rebaixo vertical da rocha ao que se acaroa outro pavimento con base de area e superficie de pedra miúda como elementos drenantes.
Estas estruturas foron cubertas por un cuncheiro no momento do seu abandono, que resulta de grande interese á hora de coñecer a dieta dos seus habitantes en Época Antiga. Aparte de malacofauna, este cuncheiro aportou a presenza de material arqueolóxico cerámico de Época Castrexa e Romana. Da primeira destacan pezas con decoracións características da Segunda Idade do Ferro do NW peninsular, abranguendo dende o S. IV a.C. ata o cambio de era, enmarcadas dentro da rexión oleira castrexa coñecida como das Rías Baixas-Miño. En canto á cerámica romana, foron identificados varios pivotes da ánfora Haltern 70, procedente da Bética, así coma cerámica común.
Tras a fase de escavación en campo, comezan os traballos de gabinete, onde as análises dos restos óseos aportarán coñecemento acerca da cronoloxía, dieta ou doenzas da época, entre outros aspectos.
Restos da inhumación localizad