Un dos alicerces da nosa labor investigadora, céntrase na cerámica de Época Medieval. Nesta liña, queremos destacar un importante traballo de recente publicación en colaboración coa Universidade de Santiago de Compostela , centrado na relevancia desta cerámica e da información que se pode extraer a partires do seu estudo, localizada a partires das intervencións realizadas no xacemento prehistórico e histórico de Cova Eirós (Triacastela, Lugo) e publicada no último número dos Cadernos de Estudos Galegos.

As intervencións arqueolóxicas efectuadas a partir do ano 2008 no xacemento de Cova Eirós (Triacas-tela, Lugo), puxeron á luz evidencias materiais de diferentes contextos cronolóxicos. Neste traballo abórdase a análise e interpretación dun dos elementos da cultura material máis representativo dos depósitos de Cova Eirós, correspondente á cerámica de época histórica. Destaca a ampla presenza de tipos de época medieval, principalmente da fase inicial e plena e de xeito testemuñal de Época Romana e Tardorromana. O groso destes materiais cerámicos pertence á produción de cerámica gris medieval do Noroeste peninsular, sendo identificadas formas inéditas, canto menos dende o punto de vista historiográfico. Así mesmo, destácase a excepcional posición estratigráfica de boa parte destes materiais, vinculados a contextos pechados (foxas), sobre as que se levan realizando datacións radiocarbónicas, permitindo asociar estas formas a datacións de carácter absoluto. Deste xeito, as ocupacións medievais de Cova Eirós poden considerarse como o reflexo dos cambios na estruturación territorial que se producen entre os séculos VIII-XI no Noroeste peninsular e que son a raíz do poboamento rural galego.

Ola de cerámica común gris medieval localizada en Covas Eirós e obxecto de análise